Kolejny mazurski zamek przekształcony na hotel

Prywatny inwestor odbudował średniowieczny zamek w Giżycku. Zlokalizowany nad brzegiem Kanału Łuczańskiego obiekt jest najstarszą budowlą w Giżycku. Zbudowany został w XIV wieku. Jednak został on zaniedbany na tyle, że w 2007 roku dwukrotnie dochodziło do zawalenia się ścian. Prokuratura prowadziła nawet w tej sprawie dochodzenie, ale uznała, że właściciele zabytku zmieniali się tak szybko, że nie da się ustalić, kto odpowiada za doprowadzenie zamku do ruiny i umorzyła postępowanie.

Podczas adaptacji zrujnowanego zamku na hotel należało m.in. wbić pod zamek betonowe pale, bo grunt pod nim zaczął osiadać. Z powodu wysokiego poziomu wód gruntowych (teren jest otoczony jeziorami), podobne umocnienia wykonano także pod obiektami, które dobudowano - m.in. basztą.

12 grudnia nastąpiło otwarcie czterogwiazdkowego hotelu. Hotel oddaje do dyspozycji gości 70 stylowo wyposażonych pokoi, restaurację z oranżerią, basen, mediSPA a także kręgielnię i klub nocny. Burmistrz Giżycka, pani Jolanta Piotrowska stwierdziła w rozmowie z PAP: "Cieszę się, że taki obiekt zaczyna działać w Giżycku, jest on uzupełnieniem naszej oferty turystycznej". Aby nawiązać do żywej w Giżycku i na całych Mazurach legendy mówiącej, że św. Brunon z Kwerfurtu zginął z rąk pogan nad brzegiem Niegocina w 1009 roku, hotel nazwano St.Bruno.

Urządzony w giżyckim zamku hotel jest trzecim tego typu obiektem w woj. warmińsko-mazurskim. Od kilku lat z sukcesem działa hotel w pokrzyżackim zamku w Rynie, a wiosną na przedzamczu zamku w Lidzbarku Warmińskim otwarto hotel "Krasicki".

Wszystkie te obiekty przed przekształceniem je w hotele były w złym stanie i wymagały wielkich nakładów finansowych, jednak hotelarze zgodnie twierdzą, że inwestowanie w zabytkowe obiekty ma sens. Jest bowiem grupa turystów, którzy dysponują sporymi pieniędzmi i chcą odpoczywać w niebanalnych, luksusowych wnętrzach. Do niedawna takich turystów na Mazurach nie było.

O adaptowaniu zamków na hotele różne zdanie mają konserwatorzy zabytków: jedni uważaj, że obiekty te zyskują nowe funkcje, żyją i nie popadają w ruinę. Według innych - hotelarze tak głęboko ingerują w materię zabytku, że po adaptacji na hotele budynki te niewiele mają już z zabytkami wspólnego.

Źródło: propertynews.pl